Και να 'μαστε πάλι μαζί. Στη μέση της διαδρομής λίγο πριν προσγειωθούμε στο θέρος. Τα συναισθήματα εναλλάσσονται μαζί με τις εποχές και αυτό κάποιες φορές φοβίζει και κάποιες γοητεύει. Καλοκαίρι μπροστά και τα όνειρα να απογειώνονται .Να σχεδιάζουμε για ταξίδια σε ξένες, μαγικές,μακρινές πολιτείες με όλα τα δυνατά μέσα. Με αεροπλάνα για γρήγορη μετάβαση στον τελικό προoρισμό και περισσότερες μέρες για περιπλάνηση. Με τρένα για την απόλαυση σε άγνωστες διαδρομές και μια τυχόν γνωριμία με τον έρωτα της ζωής σου καθώς απολαμβάνεις μια τελευταία ρουφηξιά του στριφτού σου τσιγάρου και η εώς τότε άγνωστη σου ζητάει εάν μπορείς να σταματήσεις να καπνίζεις, καθώς την ενοχλεί και εσύ βρίσκεις την αφορμή που τόσο περίμενες για να την γνωρίσεις. Με πλοία και όπου μας βγάλει . Να σε ρωτάει ο ταξιδιωτικός πράκτορας "νεαρέ, ποιος είναι ο προορισμός σου" ( πάντα ενικός, λες και γνωριζόμασταν και από παλιά) και να το ακούς πολλές φορές μέχρι κάποιος να σε ξυπνήσει καθώς εσύ ήδη σκέφτεσαι όχι το νησί, γιατί από την αρχή δεν ήξερες που ακριβώς ήθελες να πας, αλλά εάν υπάρχει κανένα εισιτήριο με όλους τους δυνατούς προορισμούς σε προνομιακή τιμή. Με αυτοκίνητο ή καλύτερα βανάκι για να χωράει όλη η παρέα, μη μείνει και κανένας παραπονεμένος, για το γύρο της Ιβηρικής χερσονήσου. Να έχεις ακούσει τόσα πολλά που είσαι σίγουρος ότι τα μέρη που τώρα σχεδιάζεις πρώτη φορά να πας κάπου τα έχεις συναντήσεις. Να θες 200 χιλιόμετρα για το πλησιέστερο βενζινάδικο, ο μετρητής να υποδεικνύει ότι μπορείς ακόμη να διανύσεις 210 και ξαφνικά να πετάγεται από το πουθενά μια ταμπέλα: 20 χιλιόμετρα δεξιά, Γιβραλτάρ. Να υπολογίζεις ξανά και ξανά και να μη σου βγαίνουν, 200 από πριν και 20 να πας και 20 να γυρίσεις, 240. Δεν θα φτάσει η βενζίνη, να λεέι ο γκρινιάρης της παρέας, αλλά αμέσως να πετάγεται ο πάντα αισιόδοξος " ε και, πάμε ως το πλησιέστερο βενζινάδικο, γεμίζουμε το ρεζερβουάρ, και επιστρέφουμε πίσω".
Με μηχανές σαν σε διαφήμιση σε ταξιωτικό ημερολόγιο ψάχνοντας όμως τους χορηγούς. Να προσπαθείς να πείσεις τους γονείς σου για το συναρπαστικό της υπόθεσης να είναι χορηγοί σε μια ανεπανάληπτη εμπειρία αλλά να μην καταλαβαίνουν τίποτα. Να σκέφτεσαι να ζητήσεις ένα άτοκο δάνειο από τα αδέρφια που δουλεύουν, αλλά με τι θάρρος; Το προηγούμενο άτοκο δάνειο ακόμη το περιμένουν. Ξεχνάς άλλωστε πως την πήρες τη μηχανή; Επιχορήγησαν το μέσο, να επιχορηγήσουν και το ταξίδι;
Το καλοκαίρι πλησιάζει, άρχισε λοιπόν τα σχέδια επί χάρτου. Αυτό το καλοκαίρι είναι δικό σου.
3 comments:
Αν υπάρχει παρέα με όρεξη και κέφι, τότε όλα τα άλλα είναι εύκολα...
Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο χρόνος λειτουργεί εναντίον του ονείρου. Χμμ.. ένας ακόμα απαισιόδοξος, μοιρολάτρης, μίζερος, κυνικός θα πει κάποιος. Η μήπως μια καθαρά ρεαλιστική άποψη;
Ποιός νέος δεν ονειρεύεται; Πολλοί, θα μου απαντήσετε, χαμογελώντας αυτάρεσκα. Σύμφωνοι. Πολλοί. Αρκετοί. Επιτρέψτε μου όμως να τους αγνοήσω. Δεν αναφέρομαι σε αυτούς. Δεν θέλω να τους ξέρω. Δεν τους ενοχλώ - δεν με ενοχλούν. Εμένα με ενδιαφέρουν οι "άλλοι", οι ονειροπόλοι, οι οραματιστές, οι ρομαντικοί, οι ασυμβίβαστοι. Γιατί και εγώ είμαι ένας από αυτούς και όλα αυτά μαζί. Εδώ όμως ξεχωρίζουν κάπως τα πράγματα. Ξεκινάς κάπως έτσι, μέχρι που θα πραγματοποιήσεις το πρώτο μεγαλεπίβολο σχέδιο. Είμαι θιασώτης της θεωρίας του χάους. Το δύσκολο είναι να κάνεις την αρχή. Ιεράρχηση - Πραγματοποιήση. Ακούγεται τόσο κοινότοπο... Είναι όμως το μυστικό. Αυτή είναι η διαφορά ενός οραματιστή και ενός γραφικού. Ο συνδυασμός βέβαια είναι ο στόχος της ζωής μου. Ελπίζω να υπάρχει έστω και ένας που θα συμφωνεί. Εάν όχι, επιχειρηματολογείστε. Εξάλλου, ο απώτερος στόχος του δημιουργού της ιστοσελίδας αυτος δεν είναι;
Αφιερωμένο σε έναν οραματιστή γραφικά ρομαντικό από έναν γραφικό ουτοπικά ρεαλιστή....
Anonymous-Βαλλιτης
....Η διαδρομη μετραει και οχι ο προορισμος..λενε ...
Μετραει και παραμετραει!Ο συνδιασμος στοχου κ διαδρομης ειναι αυτος που "σκοτωνει".
Η διαδρομη προσφερει χρονο κ χωρο για εμπειριες,ονειρα κ φιλοσοφικους σχεδιασμους.Αυτη που λενε οτι η διαδρομη ειναι το παν,ειναι αυτοι που φαγαν τη φολα στο τελος της.
Ο στοχος ειναι το αποτελεσμα,το αν θα εχει αρνητικο προσημο η θετικο δεν εξαρταται παντα απο τους εαυτους μας.
Η στιγμη πρεπει να καταναλωνεται επι τοπου,συνηθως θυσιαζουμε/αζω τη στιγμη στην ευκολια,στην ασφαλεια που που προσφερει το μελλον...και ξαφνικα τσαφ!Η διαδρομη περασε,προορισμος απογοητευτικος.Και τι καταλαβαμε?Τιποτα!
Τελικα κατι καταλαβαμε,μαθαμε ποσο πολυ μας αρεσει να ειμαστε ονειροπολοι,γραφικοι,υπερεαισιοδοξοι!
Το δυαδικο συστημα τελικα δε λειτουργει στους ανθρωπους.011001011101100110101010.Σε μας λειτουργουν οι χαρες,οι λυπες,οι απιαστοι ερωτες,η μεθη που κερδιζουμε με 2 ποτηρακια,οι ατελειωτες σκεψεις που με λαχταρα καθε φορα που βλεπουμε τους αγαπημενους φιλους κ μη ανταλαζουμε... . .
Μα τι ελεγα?Τι σκεφτομουν?Μαλλον αλλαξα διαδρομη την ωρα που ονειρευουμουν το στοχο...
Post a Comment