Τρίτη, 12 Δεκεμβρίου 2006, του Αγ. Σπυρίδωνος. Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες. Χρόνια πολλά και στην αδερφή μου, τη Ρούλα. Έπρεπε να φτάσει μέσα Δεκέμβρη για να δούμε τον καιρό να ισορροπεί. Ναι, να ισορροπεί καθώς για μένα Δεκέμβρης σημαίνει βροχές, συζητήσεις γύρω από το τζάκι, χειμωνιάτικα ρούχα, χιόνια στα ορεινά, εξορμήσεις στο βουνό για να χαρούν τα παιδιά τις λευκές νιφάδες και όχι μόνο μικρή μέρα καθώς το απόγειο της νύχτας φτάνει προς το τέλος της. Φεύγουν γρήγορα οι εποχές αλλά οι αναμνήσεις που τις συνοδεύουν ξαναγυρνούν, φέρνοντας άλλοτε χαρά και άλλοτε λύπη...